Σαπουνόφουσκες ..

®Νίκος Ράμμος Καπαλίδης "Αεργία μήτηρ πάσης κακίας.." γνωστό και σοφό. Τότε σήμαινε "Οστις μη ποιών έργον", σήμερα σημαίνει πολλά περισσότερα, οι αλλαγές των καιρών βλέπεις.. Τώρα θα μου πεις, ποιος είναι εκείνος που θα αποδεχθεί ότι δεν ποιεί έργον την σήμερον; όλοι την έχουν δει και κάτι σπουδαίο.. Πάνε σε έναν πολυσύχναστο δρόμο για παράδειγμα, σε κάποια παραλία κατάμεστη κόσμο ή σε μια καφετερία γεμάτη και φώναξε "κύριε Πρόεδρε!! " και θα δεις πόσοι θα γυρίσουν το κεφάλι...στα χρόνια μας, όλοι σχεδόν είναι πρόεδροι και κάπου...όλοι ποιούν έργον. Η τελευταία μόδα όμως, είναι να πας και να φωνάξεις "κύριε ποιητά", ή "κυρία λογοτέχνις.." αμ εκεί να δεις ...μέχρι και ο πωλητής παγωτών θα γυρίσει, ακόμη και η πλύστρα των πιάτων θα βγει από την κουζίνα με τα γάντια στα χέρια γεμάτη σαπουνάδες να σε κοιτάξει... Σαπουνάδες..; που τις θυμήθηκα; Σωστά, σαπουνάδες..κάτι μου θυμίζουν μα τι..εδώ σε θέλω.. α, ναι! Μικρό παιδάκι, μου είχαν κάνει δώρο ένα επαναστατικό παιχνίδι, μοντέλο τελευταίας τεχνολογίας.. ζήλιες που πέφτανε από τα άλλα παιδιά θυμάμαι.. Τι Χ-BOX3 και αηδίες...αυτό ήταν τότε η μεγαλύτερη ανακάλυψη κι από το μαλλί της γριάς. Είχε-πάρε μάτι- έναν κύλινδρο, όπου έβαζες μέσα σαπούνι και νερό που λες, το κούναγες παίρνοντας ύφος πυρηνικού φυσικού ανακατεμένο με δόση χημικού της Εστέ Λοντέρ, και μετά βάζοντας το καπάκι που είχε μια βεργούλα πλαστική με έναν κύκλο στην άκρη (καλά μιλάμε για τρομερή εφεύρεση έ;) το ξανάβγαζες που λες, και φύσαγες και .....γέμιζε το χωριό σαπουνόφουσκες..ανατρίχιασα, αλληλούια δικέ μου... Το κακό ήταν όμως, πως, (από τότε ακόμη, υπήρχαν οι "κλέφτες")..αμέσως φτιάξανε πατέντες δικές τους, χρησιμοποιώντας τα μαλακισμένα (άκουσον άκουσον) ένα απλό ποτήρι νερό με σαπουνάδα, και λίγο σύρμα με κύκλο στην άκρη...(σα δεν ντρέπονταν τα κωλόπαιδα) και γέμισαν έτσι και τα διπλανά χωριά σαπουνόφουσκες.. Πέρασαν χρόνια, πέρασαν καιροί, μα το παιχνίδι αυτό πήρε προεκτάσεις επιδημικές..γεμίσαμε από παντού σαπουνόφουσκες.. μερικές σκάγαν πριν ακόμη σχηματισθούν, μερικές αμέσως μόλις ελευθερώνονταν από τον κύκλο.. και λίγες...πολύ λίγες μέναν αρκετή ώρα να λαμπυρίζουν στα χρώματα του ουράνιου τόξου... Αυτές ειδικά, τις ονομάσανε "διαχρονικές" μάλιστα..κι όλοι τις κυνηγούσαν.. μα στο τέλος φούσκες παρέμεναν... σκάγαν με το παραμικρό άγγιγμα.. Ηθικόν δίδαγμα για μαλάκες! μια σαπουνόφουσκα...δεν αντέχει επ' άπειρον..κάποια στιγμή σκάει! πέρασαν τόσα χρόνια, μα ακόμη δεν το μάθαμε..ούτε θα το μάθουμε ποτέ..κι ασχολούμαστε ακόμη με ...σαπουνόφουσκες!! Τόσα αδικοχαμένα χρόνια, γιατί ρε γαμώτο..