Οι Ρουφιάνοι..

Νέο συμβάν.. Απο τώρα και στο εξής, τέρμα οι γενικότητες (μιας και σε προηγούμενο κείμενο πίκρανα κάποιους άθελά μου) απο τώρα πλέον προσωπικά και ονομαστικά. Πιάνει η σκρόφα του Τορόντο την κοπελιά μου (μου το 'πε) και τις λέει.. Αχ, σε έψαχνα καιρό, ήθελα να σου πω κάτι ιδιαιτέρως..επειδή σε συμπαθώ.. Τι να μου πεις; Να, απλά, να προσέχεις που βαδίζεις.. Εγώ εκεί που βαδίζω, προσέχω, άνοιξε τα δικά σου μάτια και δες εσύ που πας (ήταν η απάντηση). Και ρωτάω:

• ποιοί θαρρούν πως είναι;
• τί θαρρούν πως είναι οι άλλοι;
• πώς την είδανε;

Το ίδιο αυτό άτομο πριν μιά εβδομάδα, συνάντησε σε μια καφετερία τον πρώην αρραβωνιαστικό της με την νέα του κοπέλα, και θρασύτατα κι απρόκλητα του έχυσε το ποτό του επάνω του απο ζήλια. "Τι δουλειά έχεις μ' αυτήν, δικός μου ήσουνα κάποτε".. Δικός σου ήτανε κάποτε, και καλό παιδί ήτανε, κι ωραίος άντρας ήτανε, μα εσύ δεν ήσουν αντάξιά του..και οι άντρες ξύπνησαν, δεν ξεγελιούνται πλέον για καιρό εύκολα.. και τώρα πας απο χαιρεκακία και φθόνο, επειδή πάντα μένεις μόνη, να χωρίσεις όσα περισσότερα ζευγάρια προλάβεις; ρουφιάνα του κερατά; πονάς όταν βλέπεις ανθρώπους μαζί; Ναί, σίγουρα πονάς και υποφέρεις, δεν ανήκεις στους ανθρώπους που χαίρονται με τη χαρά του άλλου, μα δεν σου φταίει κανείς εκτός απ' την βρώμικη ψυχή σου και το βρώμικο μυαλό σου. Το στόμα σου οχετός και κουτσομπολιό, καλό ακόμη δεν σε άκουσε κανένας να πεις για κανέναν, κι αν το κάνεις ποτέ, είναι απο υποκρισία, παινεύεις τώρα για να χτυπήσεις απο αλλού, σου είπα, σε μάθαμε. Τα είπα καλά...τσιβδο-Βάσω; ή πειράζει που ξεσκεπάστηκες; Άντε σάλτα και γαμήσου τώρα, κακόψυχη ρουφιάνα..